Otellerde Gıda İsrafını Önleme Yöntemleri


Resort otellerde “her şey dahil” sistem, misafire konfor sağlarken gıda israfı açısından en riskli modeldir. Çünkü sınırsız tüketim algısı ve çeşit bolluğu, hem üretim (mutfak) hem de tüketim (büfe) tarafında ciddi atıklara yol açar. Bunu önlemek için uygulamada kanıtlanmış, etkili önleme yöntemlerini gruplar halinde şöyledir: 

 🧭 1. Planlama ve Tedarik Aşamasında Önlemler Amaç: Fazla üretimin önüne geçmek Veri tabanlı tüketim tahmini: Geçmiş doluluk oranı, mevsimsel değişiklikler, misafir profili (ör. Avrupalı vs yerli turist) analiz edilerek porsiyon ve çeşit planlaması yapılır. Dinamik menü planlama: Günlük doluluk, hava durumu, grup misafir varlığına göre menü esnek tutulur. Tedarik zinciri optimizasyonu: Gıda malzemeleri günlük veya iki günlük periyotlarla, ihtiyaca göre tedarik edilir. Depoda fazla stok bulundurulmaz. “Just in time” üretim anlayışı: Özellikle çabuk bozulan ürünlerde (salata, meyve, balık) üretim servis saatine yakın yapılır. 

 🍽️ 2. Üretim ve Büfe Yönetiminde Önlemler Amaç: Üretilen yemeğin çöpe gitmesini azaltmak Küçük porsiyonlu, sık yenilenen büfeler: Dev tepsiler yerine küçük porsiyonlar sık sık yenilenir → taze görünüm + daha az atık. “Show cooking” istasyonları: Canlı pişirme noktalarında talebe göre üretim yapılır (omelet, ızgara, makarna). Akıllı büfe dizaynı: Büfe başında porsiyon kontrolü, küçük tabaklar, daha küçük servis kaşıkları. Yemek rotasyonu: Öğle artıkları akşam alakart veya personel menüsünde değerlendirilir (gıda güvenliği kurallarıyla). Kritik kontrol noktalarında ölçüm: Mutfakta üretim fazlası, servis sonrası iade ve misafir tabağında kalan miktarlar günlük ölçülür (ör. kg olarak). 
 
👥 3. Misafir Davranışlarını Yönlendirme Amaç: Tabağa gereğinden fazla yemek alınmasını önlemek Farkındalık tabelaları: “Gözünüz doysun, tabağınız değil 😊” “Her seferinde az alın, beğenirseniz tekrar servis edin.” Misafire bilgilendirici görseller: İsraf edilen gıdanın çevresel etkisini gösteren infografikler. Personel eğitimi: Garson ve aşçılar misafiri nazikçe yönlendirir (“İsterseniz küçük porsiyonla başlayalım”). Özel istek alanları: Misafir büfeden almak yerine personelden porsiyon talep edebilir. 

🧑‍🍳 4. Personel Eğitimi ve Motivasyonu Amaç: Tüm ekibin aynı bilince sahip olması Atık farkındalığı eğitimleri (mutfak, servis, satın alma dahil). Performans göstergeleri: Departman bazında gıda atık miktarı ölçülüp hedef konur. Teşvik sistemleri: En düşük atık yapan mutfak ekibine ödül veya takdir. 

🌱 5. Artık Gıdanın Değerlendirilmesi Amaç: Kaçınılmaz artıkları çevresel olarak minimize etmek Kompost veya biyogaz sistemleri: Organik atıklar gübre veya enerji üretiminde kullanılır. Yemek bankalarıyla işbirliği: Hijyenik koşullarda kalan fazla yemek, ihtiyaç sahiplerine ulaştırılır (ör. Türkiye’de Gıda Kurtarma Derneğiile işbirliği). Yağ ve diğer atıkların ayrıştırılması: Atık yağlar geri dönüşüme gönderilir. 

 📊 6. Teknoloji ve İzleme Amaç: Atıkları ölçmek, sürekli iyileştirmek Gıda atık takip sistemleri (ör. Winnow, Leanpath): Her gün mutfakta çöpe giden ürün miktarı ve türü dijital olarak kaydedilir. Bu verilerle “fazla üretim nedenleri” belirlenir. Raporlama: Haftalık gıda atığı raporu, maliyet analizine dahil edilir. 

 🎯 Örnek Hedefler : Gıda atığını 6 ayda %20, 1 yılda %40 azaltmak. Büfede her 100 misafire ortalama 12 kg altı atık. Her misafire düşen gıda maliyetinde %5 tasarruf.
Blogger tarafından desteklenmektedir.